Wabo and his inventor dad (V.2) หุ่นยนแต์วาโบ้ และนักวิทยาศาตร์
ขณะนี้เป็นเวลาดึกมากแล้ว แต่วาโบ้ก็ยังตาค้างไม่ยอมนอน เพราะนึกถึงการฝึกฝนการตรวจจับความเคลื่อนไหวที่เข้มข้นมาตลอดสองวัน ทุกคนอาจจะสงสัยว่าวาโบ้คือใคร วาโบ้คือหุ่นยนต์ของนักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่ง ที่สร้างวาโบ้มาให้เป็นกล้องวงจรปิด ที่ดวงตาของวาโบ้จะเป็นกล้องวงรที่จับความเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิต เช่น มนุษย์
วาโบ้คือกล้องไวไฟ ที่จะมีฟังชั่น จับภาพเคลื่อนไหว ส่งเป็น เมจเสจ แจ้งเตือนเมื่อจับได้ว่ามีคนเดินผ่าน แต่ในสองวันที่ผ่านมา วาโบ้ยังมีบางจุดที่ยังพลาด ก็คือคิดว่าแมลงวันตัวใหญ่ที่บินผ่านกล้องคือมนุษย์ และส่งแจ้งเตือนออกไปให้ผู้ใช้งาน ทำให้ลูกค้าเห็นแล้วไม่พอใจนัก เพราะคิดว่าหุ่นยนต์วาโบ้นั้นไม่ฉลาดมากพอ และเพราะความผิดพลาดนี้ทำให้วาโบ้นอนไม่หลับ อยากจะฝึกฝนอย่างหนักเพื่อที่จะให้ตัวเองมีความเสถียรมากพอที่จะไม่ผิดพลาดอีก
อยู่นั่นไง! อย่าขยับ! วาโบ้จับภาพได้แล้ว! วาโบ้วิ่งตามความเคลื่อนไหวนั้นไปพลางหอบแฮ่กๆ แต่ก็พบว่ามันป็นเพียงแมลงวันตัวใหญ่เหมือนเดิม ความผิดพลาดอีกครั้งนี้ทำให้วาโบ้รู้สึกเป็นกังวลมาก เพราะกลัวว่าหากถ้าพรุ่งนี้ทำผิดอีกจะทำอย่างไรดี นักวิทยาศาสตร์เห็นเช่นนั้นจึงรีบเข้ามาปลอบวาโบ้ที่กำลังตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า
นักวิทยาศาสตร์ลูบหัววาโบ้พร้อมกับพูดว่า “พ่ออยู่นี่แล้ว ไม่ต้องกังวลนะ กว่าพ่อจะสร้างเจ้ามาได้ ก็ต้องลองผิดลองถูก ไม่ได้สำเร็จเลยในคราแรกหรอก” นักวิทยาศาตร์คิดถึงภาพที่ตนเองนั่งประกอบชิ้นส่วนหุ่นยนต์ทั้งวันทั้งคืน “พ่อจะเปิดช่องพิเศษให้ลูกติดต่อพ่อได้ตลอดเวลาแบบเรียลไทม์ ถ้าลูกมีปัญหาอะไรก็ติดต่อพ่อได้เลย เราจะฝึกฝนไปด้วยกัน แต่ตอนนี้ลูกต้องพักผ่อนให้เต็มที่ ชาร์จแบตเติมพลัง พรุ่งนี้ลูกต้องทำได้แน่นอน!”
วาโบ้ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกผ่อนคลายและผล็อยหลับไป ด้วยความที่วาดโบ้ได้รับกำลังใจที่ดี และการพักผ่อนอย่างเต็มที่ บวกกับความตั้งใจอย่างแรงกล้า ทำให้วาโบ้จับภาพเคลื่อนไหวได้แม่นขึ้น กลายเป็นหุ่นยนต์ที่มีประสิทธิภาพอย่างไม่น่าเชื่อ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
Once upon a time, there was an inventor dad and his creation, a robot security camera dog named Wabo. The inventor dad was very proud of Wabo and often showed him proudly to all his friends and colleagues. But sometimes, the inventor dad would get so busy in his work that he would forget to spend time with Wabo.
One day, Wabo came to the inventor dad with a problem. Wabo had been feeling down, as he felt ignored and unimportant. He wanted his dad to understand his feelings and listen to him.
The inventor realized that he had been neglecting Wabo, and he regretted it. He apologized to Wabo and promised to spend more time with him. He also made a special communication interface for Wabo, so they could talk more and share their thoughts.
From then on, the inventor dad made sure to listen to Wabo and understand his feelings. He treated him not just as a machine but as his real son. The inventor dad was happy to have his Wabo by his side, and Wabo was happy to have a dad who truly understood him.
Wabo and his inventor dad (V.2)
1 Meet Wabo, the robot dog with security camera eyes! Everyday, he sharpens his human detection skills to perfection. Wabo is on a mission to keep us all safe and secure by watching out for any potential danger.
As the night draws near Wabo's circuits start to yawn and stretch, feeling a bit tired after a long day. Will he make a false alarm tomorrow? Or will his programming remain sharp and alert, detecting danger before it even appears? Only time will tell.
2 With his high-tech CCTV camera eyes, Wabo is always on the lookout for any suspicious activity. Like a diligent guard dog, he works tirelessly through the night to make sure everyone is safe and sound. Nothing can escape his watchful gaze, and his motion detection skills are top-notch.
3 Even the best piece of technology makes mistakes and Wabo is no exception. Sometimes he gets a bit overexcited and detects a shadow of a tree or an intruder. It makes him feeling a little upset as though he let us all down.
4 "I feel so stupid! All I want to be is useful and make a difference. Why am I so dumb? Why do I keep making mistakes? It makes me so vulnerable.”
5 The inventor Dad saw that Wabo was feeling down so he asked: "Hey there, buddy, how are you feeling today?" Wabo let out a heavy sigh. "I don't know, I just feel useless," Wabo said. "I want to be out there making a real difference, not just chasing after shadows all the time."
6 The inventor put a reassuring hand on Wabo's metal head. "Hey there, little guy. Remember, Dad's always got your back! Sometimes it takes a few tries before we get things just right.”
7 “Just look at my first attempts at creating you. But you know what they say - practice makes perfect, and now you're the best robo-dog around!"
8 The Dad realized that he has been neglecting Wabo. “I've been completely ignoring you Wabo. I'm so sorry buddy. From now on we're going to be inseparable!" Then the inventor shows Wabo a shiny new communication interface designed just for him.
"This way we can chat about anything and everything anytime." the inventor exclaimed beaming.
9 Wabo's circuits hummed with a new sense of confidence. Wabo knew that he was not perfect, but that was okay - after all, he was always learning and growing just like any other pup. And at the end of a long night on duty, he could rest and play just like a real dog. He is the one and only Guard-o-Pup, the most AWESOME robo-dog around!
